طراحی مکانیزم نیمه فعال ستون مایع میراگر چندگانه برای سازه های غیرخطی

در این پایان نامه به بررسی نحوه ی طراحی و ارزیابی عملکرد میراگر ستون مایع چندگانه نیمه فعال برای کاهش پاسخ سازه های غیرخطی تحت اثر رکوردهای زلزله پرداخته شده است. به منظور طراحی، سیستم کنترلی میراگر ستون مایع چندگانه نیمه فعال، با امکان تغییر در اریفیس و به تبع آن ضریب افت ارتفاع و میرایی برای هر یک از میراگرهای ستون مایع، میسر گردیده است. برای انتخاب ضریب افت ارتفاع مناسب، از قانون کنترل برشی و قانون کنترل بهینه ی آنی که برای سازه های با رفتار غیرخطی توسعه پیدا کرده، استفاده شده است. برای طراحی بهینه سیستم کنترل نیمه فعال، به عبارت دیگر تعیین مقدار بهینه ضریب افت ارتفاع، در هر گام زمانی، یک مسئله بهینه سازی با هدف کاهش ماکزیمم جابجایی جانبی نسبی سازه تعریف شده که برای حل آن از الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. برای آنالیز عددی، یک سازه 8 طبقه برشی با رفتار غیرخطی از نوع دوخطی هیسترسیس در نظر گرفته شده و به طراحی بهینه این مکانیزم بصورت غیرفعال و نیمه فعال تحت زلزله های مختلف پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که الگوریتم مورد استفاده برای طراحی بهینه ی این مکانیزم، که دارای تعداد زیادی متغییر می باشد به لحاظ سادگی و کارایی مناسب می باشد. همچن مقایسه بین کارایی میراگر ستون مایع چندگانه نیمه فعال و میراگر ستون مایع چندگانه غیرفعال نشان می دهد که تحت اثر زلزله های مورد بررسی عملکرد میراگر ستون مایع چندگانه نیمه فعال از میراگر ستون مایع چندگانه غیرفعال بهتر می باشد. طراحی میراگر ستون مایع چندگانه نیمه فعال و تست آن تحت اثر زلزله های غیر طرح نشان می دهد که عملکرد میراگر ستون مایع چندگانه نیمه فعال تا حدود زیادی وابسته به مشخصات زلزله می باشد لذا رکوردها باید به نحو مناسبی انتخاب گردد.